Dinle ey sevgili, dinle bu feryadı
Can evinden hançer yemiş bir sinenin
Dicle nehri gibi soluksuz akan bir gözün
Ve gam dağlarında yankılanan bir sesin feryadıdır bu

Beynime kurşun gibi sokulan bu aşk
Korkunç bir kasırga gibi yollarda esen
Ve her düşündükçe içimi yakan bu sevda

Sende biliyorsun değil mi sana mecbur olduğumu
Sensiz ölüp, dirilip, mahv olduğumu

Benim için ölüm, aşk, dünya bir yana
İki balkon demirinin arasından görmeye çalıştığım
Ve her baktığımda seni daha çok sevdiğim
O masum, o gurur dolu gözler bir yana, yüz bir yana

Gerekirse ben hayatımı banklarda geçiririmGözlerimi hiç ayırmam hayatımı yüklediğim merdiven basamaklarından
Gerekirse hiç düşürmem telefonları kulağımdan
Ama yine de seni çıkarmam, çıkaramam hayatımdan

Sen beni hiç tanımamış mısın?
Nerde bende o yürek ben senden mi cayacam
Gerekirse bu dünyadan, insanlardan hep kaçacam, hep kaçacam